دستگیره و قفل تشخیص چهره
تکنولوژی تشخیص چهره در دهه ۱۹۶۰ میلادی توسط هلن چان ولف، وودی بلدسو و چارلز بیسون به کار گرفته شد. آنها برای شناسایی چهره فرد از سیستم عکس استفاده می کردند. آن دهه، این افراد برای شناسایی چهره فرد با کامپیوتر در ابتدا مجبور بودند مختصات چهره فرد مانند مردمک چشم، گوشه داخلی و خارجی چشم ها، عرض دهان و چشم و حتی خط موها را مشخص نمایند. سپس تغییرات صورت فرد را به دفعات مشخص کرده و به رایانه خود منتقل کردند. کامپیوتر انها می بایست عکس مخاطب را با داده های از قبل تعریف شده در حافظه خود مقایسه کرده و در صورت تطبیق داشتن هویت فرد را تایید نماید. لقب << انسان – ماشین >> در اولین بار توسط این دانشمندان برای پروژه تشخیص چهره شان استفاده شد.
دانشمندان ژاپنی در دهه 1970 اجزای دیگری مانند چانه، بینی و گونه را نیز به این سیستم اضافه کردند. در دهه 1990 میلادی، (DARPA) یا همان آژانس تحقیقات پیشرفته ایالات متحده آمریکا و آزمایشگاه تحقیقات ارتش آمریکا (ARL) برنامه فناورانه تشخیص چهره (FERET) را برای توسعه سیستم های شناسایی خودکار ایجاد کردند تا به امنیت اطلاعات و افزایش سرعت هویت سنجی افراد کمک کرده باشند. در سالیان بعد در ویرجینیای غربی دفاتر اداره وسایل نقلیه موتوری از این سیستم ها برای شناسایی افرادی که از گواهینامه های متعدد رانندگی با نام های جعلی استفاده می کردند استفاده شد.
سیستم قفل تشخیص چهره (facial recognition system): یک سیستم پیشرفته برای شناسایی و تأیید هویت یک فرد از یک عکس دیجیتالی و یا الگوریتم تشخیصی یا ویدئویی می باشد. این سیستم یا بهتر بگوییم این تکنولوژی بر پایه هوش مصنوعی و سیستم های ژرف و عمیق تکنولوژیکیDeep Learning بنا شده است. این تکنولوژی به قدری پیشرفت کرده که در بسیاری از سیستم های هویت شناسی در دنیای امروز به کار برده می شود. در بانکها، در سیستم های حضور و غیاب دانشگاهی، در سیستم های امنیتی پلیس در فرودگاه ها، بر روی موبایل ها، خودروهای خودران و اتومات و ...
یکی دیگر از امتیازات این نوع سیستم ها، عدم نیاز به تماس فیزیکی با دستگاه می باشد. بدین گونه که فرد دیگر نیازی به لمس صفحه کلید (برای قفل های رمزی) و اثر انگشت (برای قفل های اثرانگشتی) نداشته و از فاصله مشخصی دستگاه قادر به شناسایی چهره مخاطب خود می باشد. این سیستم ها باعث افزایش تعاملات انسانها با سیستم های کامپیوتری و هوش مصنوعی شده است. در مدل های پیشرفته تر این تکنولوژی، سیستم های قفل تشخیص چهره، به ماشین های شبیه ساز تصویری و محرک های حرکتی تبدیل شده است. در بسیاری از بازی های کامپیوتری نیز از این تجهیزات به وفور استفاده می گردد. در سالیان اخیر، بسیاری از تولید کننده های موبایل و سامانه های ارتباط اجتماعی، از تشخیص چهره برای دسترسی به پایگاه های داده و فضاهای ابری استفاده می کنند مانند Apple , Google drive , sony و ...
پلیس فدرال امریکا به عنوان اولین پلیس در جهان از سیستم قفل تشخیص چهره در فرودگاه ها و مکان های عمومی برای شناسایی مجرمین استفاده کرد. پس از آن در چین، این سیستم به شکل خیلی وسیع تری به کار برده شد. شرکت های خودروسازی تسلا که در صنعت خودروسازی هوشمند فعالیت می کنند، برای شناسایی مالک وسیله نقلیه از تکنولوژی قفل تشخیص چهره استفاده می کنند. حتی در مدل های خودروهای پیشرفته امروزی، از سیستم قفل تشخیص چهره برای تشخیص خواب آلودگی و یا رفتار غیرعادی راننده نیز استفاده می شود که در کاهش بروز خطرات رانندگی و حفظ جان سرنشینان خودرو بسیار موفق عمل کرده است. ربات های انسان نما، ربات های مین یاب، ربات های خدماتی در هتلها و رستوران ها ، ربات های مسلح که در ارتش های امروزه جهان به کار گرفته می شوند از سیستم های قفل تشخیص چهره بصورت خیلی پیشرفته استفاده می کنند. بعنوان مثال شهید محسن فخری زاده از نیروهای نظامی بسیار بلند پایه در ایران توسط یک سیستم تشخیص چهره متصل به تیربار اتومات و سیستم های ارتباطی پیشرفته به شهادت رسید. در این سیستم، تیربار رباتیک چهره شهید فخری زاده را تشخیص داده و با کمترین میزان شلیک و تقریبا بدون کمترین خطا فرد مورد نظر خود را ترور کرده و سپس نابود شده است.
روش های تشخیص چهره به چه صورت است؟
به لطف پروردگار، انسان ها بدون نیاز به هیچ گونه سیستمی قادر به شناسایی چهره افراد می باشند. در حالی که سیستم قفل تشخیص چهره یک مشکل تشخیص الگو در محاسبات تلقی می شود. در سیستم های تشخیص چهره قدیمی، هویت فرد بر اساس بررسی تصاویر اون در پایگاه داده قابل بررسی بود ولی در سیستم های پیشرفته تر امروزی تکنولوژی تشخیص چهره 3 بعدی که بر اساس نور و حالت چهره بصورت آنلاین و لحظه ای طراحی شده است.
در این سیستم، دستگاه برای شناسایی چهره فرد باید چهار مرحله را انجام دهد:
در اولین مرحله، تشخیص چهره برای تمیز قائل شدن چهره از پس زمینه تصویر استفاده می شود.
در مرحله دوم، تصویر چهره تقسیم شده با توجه به حالت چهره، اندازه تصویر و خصوصیات عکاسی، مانند نور و مقیاس خاکستری تراز می شود.
هدف از فرایند تراز، امکان محلی سازی دقیق ویژگی های صورت می باشد.
در مرحله سوم، استخراج ویژگی های صورت است. ویژگی هایی مانند چشم، بینی، دهان، گونه ها، ابروها، و ... اندازه گیری می شوند تا چهره را بررسی نمایند.
در مرحله چهارم تمامی این اطلاعات توسط سیستم با داده های از قبل ثبت شده در پایگاه داده مطابقت داده شده و در صورت تطبیق اثر انگشت، هویت فرد تائید خواهد شد.
در سیستم های پیشرفته امروزی، اطلاعاتی که از شناسایی چهره افراد به دست می آید توسط کامپیوتر و الگوریتم های از قبل تعریف شده به یک سری داده های کدی و برنامه نویسی تبدیل خواهند شد. در این سیستم هیچگاه کابران از روی عکس و فیلم شناسایی نخواهند شد، بلکه بر اساس داده های دقیقی که در دیتابیس سیستم تعبیه شده قادر به شناسایی خواهند بود. ممکن است دستگاه توسط سیستم هوشمندی که برایش تعبیه شده توسط یک الگوریتم چهره انسان را بررسی نماید: مثلا ممکن است موقعیت نسبی صورت، اندازه و یا شکل چشمها و گونه ها، بینی و گونه اندازه گیری شده و با اطلاعات دیتابیس تطبیق داده شود. در سیستم های تشخیص چهره امروزی که بر اساس تکنولوژی 3 بعدی طراحی و تولید شده اند، چهره فرد حتی در تاریکی مطلق نیز قابل شناسایی خواهد بود. برای دستیابی به این سیستم از تکنولوژی های IR یا مادون قرمز استفاده می کنند. اصطلاح دیگر این سیستم Infrared یا دید در شب می باشد.
کاربرد دستگیره چشمی دار و قفل تشخیص چهره
یکی از پرکاربرد ترین مکان هایی که از سیستم های قفل تشخیص چهره استفاده می کنند، درب های ورودی می باشند. منازل، ادارات، اتاق های بایگانی و مانیتورینگ به علت داشتن حساسیت های بیشتر امنیتی، برای کنترل تردد و تعیین بازه های دسترسی مختلف از دستگیره های چشمی دار با قابلیت تشخیص چهره استفاده می کنند. این دستگیره ها دارای رابط کاربری متفاوتی نسبت به دستگیره هایی با روش شناسایی بیومتریک مانند اثر انگشت می باشند. در برخی از دستگیره های تشخیص چهره Face Recognition، از دوربین های بسیار حرفه ای استفاده می شود. به عنوان مثال در دستگیره های تشخیص چهره برند ALOCK همزمان از 3 دوربین استفاده می شود. هر سه این دوربین ها در هنگام ثبت و تشخیص چهره فرد، از زوایای مختلف صورت را اسکن کرده و بصورت یک الگوریتم سه بعدی چهره را شناسایی می کنند. در این محصولات از سیستم هندسه متریک استفاده می شود. با حسگرهای پیچیده ای که در این دستگیره ها تعبیه شده، همزمان با سیستم های ارسال کننده نور و سپس دوربین های تشخیص چهره، هویت فرد در کمترین زمان ممکن با بالاترین ضریب امنیتی ممکن شناسایی می شود. در این دستگیره های هوشمند از تکنولوژی 3 بعدی و دوربین های ردیاب استفاده می شود. بدین گونه که فرد هنگامی که در برابر قفل قرار می گیرد، بدون نیاز به لمس صفحه، حسگرهای حرکتی حضور فرد را تشخیص داده و ردیاب های نوری را فعال می کنند. سپس دوربین های 3 بعدی زاویه دار اقدام به شناسایی چهره فرد مقابل دستگیره می کند. در این قفل ها، دوربین ها قادر به شناسایی همزمان حرکت افراد نیز می باشد. دوربین های به کار رفته در این دستگیره های چشمی دار در هر حالتی که فرد قرار داشته باشد توسط یک هوش مصنوعی، چهره فرد را دنبال کرده و در زوایای مختلف و با بالاترین سرعت ممکن عملیات تطبیق و تشخیص چهره را انجام می دهند. حرکت کردن و جابجا کردن سر در نوع عملکرد این دستگیره ها هیچ تاثیری نخواهند داشت و دوربین ها با هوش مصنوعی چهره افراد را دنبال می کنند تا اطلاعات با داده های دیتابیس مطابقت داده شوند.
در این سیستم های بیومتریک، که برپایه داده های دریافت شده از صورت و چهره افراد استوار می باشند، داده ها با استفاده از الگوریتم های ریاضی از اندام ها و بخش های مختلف صورت برداشت شده و به عنوان یک گذر واژه یکسان و تغییر ناپذیر ذخیره می گردند.
در قفل های تشخیص چهره، برای افزایش امنیت کاربران و تعیین نوع دسترسی افراد، از داده های بیومتریک دیگری نیز استفاده می گردد، مانند اسکن کف دست و اثرانگشت. در این قبیل دستگیره های هوشمند کاربران قادر خواهند بود با استفاده از چندین ابزار بیومتریک بصورت همزمان درب را باز نمایند. به علت بالا بودن سرعت اسکن صورت و تشخیص چهره در قفل های تشخیص چهره ALOCK تنها در صورت نیاز کاربران، از ابزار بیومتریک اثر انگشت استفاده خواهد شد. زیرا هر دوی این ابزار ها سرعت عملکرد بسیار بالایی داشته و با حداکثر امنیت از مکان های مورد استفاده محافظت خواهند کرد.
در سیستم هایی که از اسکنرهای 3 بعدی استفاده نمی شود، مانند اسکنرهای 2.5 بعدی تشخیص چهره، دستگاه از پارامترهای قابل تغییر اطلاعات خود را به دست می آورد مانند حالات گونه و لب، چشمها و بینی، در این نوع سیستم ها یک ضعف وجود داشته و آن این است که در صورتی که دو فرد دارای چهره یکسان باشند مانند دوقلوها، دستگاه به علت 3 بعدی نبودن قادر به تمایز حداکثری نبوده و اقدام به تائید صورت دوقلوی دیگر می نماید.
در صورتی که در دستگیره های هوشمند ALOCK مانند مدل Pmax Pro از بالاترین تکنولوژی DID سه بعدی برای تشخیص چهره استفاده می شود.
چشمی دیجیتال Digital Door Viewer
در زمان های بسیار دور در ایران و کشورهای اسلامی برای اعلان اینکه فردی مقابل درب قرار دارد از وسیله ای به نام کلون استفاده می کرده اند.
پس از آن برای آنکه به افراد داخل منزل اعلان کنند فردی که در مقابل درب قرار گرفته آقا هست یا خانم از کلون هایی استفاده می کردند که به هنگان کوبیدن بر روی آن برای آقایان صدای بم و برای خانم ها صدای زیر و ظریف تری ایجاد می کردند. نیاز کاربران به شناسایی افراد بیرون درب از قدیم در جوامع جهانی رواج داشته است. این نیاز به صورت روز افزون بیشتر شد تا به صورت کنونی در بازار ارائه می گردد. تا بحال به این موضوع برخورد کرده اید که بدون نیاز به رفتن تا پشت درب، و یا آیفون تصویری بتوانید متوجه بشوید چه کسی در مقابل درب قرار گرفته است؟
تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که ای کاش می شد حتی در مواقعی که در منزل و یا دفتر کار حضور نداریم از افرادی که مقابل درب قرار گرفته اند مطلع شویم؟
و حتما تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که چقدر خوب می شد اگر می توانستیم چهره فردی که مقابل درب قرار گرفته است را در لحظه بر روی موبایل ببینیم؟
در سالیان قبل محصولی در دنیا تولید شد به نام چشمی درب، این محصول از یک سری لنز و عدسی شیشه ای و یا پلاستیکی و نیز یک بدنه استوانه ای تشکیل شده بود که به کاربران در داخل منزل این امکان را می داد که با نگاه کردن به داخل استوانه چشمی، از حضور فردی که در مقابل درب قرار گرفته است اطلاع یابند. در چند سال اخیر محصولی در دنیا تولید شده است به نام چشمی دیجیتال یا همان چشمی الکترونیکی. این محصول از یک دوربین در سمت بیرون و یک نمایشگر رنگی در سمت داخل تشکیل شده است که به افراد این امکان را می دهد با نگاه کردن به صفحه مانیتور داخل منزل، از حضور افراد مقابل درب مطلع شوند. برخی از این محصولات امکان عکس و فیلم گرفتن از فردی که در مقابل درب قرار کرفته را دارا می باشند. این محصولات به زنگ هشدار یا همان زنگ درب مجهز شدند تا خریداران را از خرید محصولات جانبی بی نیاز نمایند.
هنگامی که فردی مقابل دستگاه قرار می گیرد، با فشردن دکمه زنگ سیستم را فعال کرده و کاربر داخل، قادر خواهد بود تصویر و یا فیلم مخاطب را از داخل مشاهده نماید.
برخی از محصولات خود را به سنسور حرکتی Motion Detect Sensor مجهز کرده اند که به محض قرار گرفتن فرد در مقابل دستگاه، سنسور حرکت و حضور فرد را تشخیص داده و بلافاصله روشن شده و تصویر زنده Live بیرون را بر روی مانیتور داخلی نمایش می دهند.
برخی دیگر از این قبیل محصولات علاوه بر امکانات فوق، امکان مکالمه صوتی با بیرون منزل را برای کاربران فراهم کرده اند. حتی برخی از شرکت ها و محصولات پارا از این هم فراتر گذاشته اند و کلیه این قابلیت ها را بر روی موبایل به خریداران خود ارائه می کنند. یعنی به هنگامی که فردی در مقابل درب قرار بگیرد چشمی دیجیتال بصورت اتوماتیک فعال شده و تصویر و عکس فرد را بصورت آنلاین برای صاحب خود ارسال می نماید. شرکت های مختلف برای ایجاد این ارتباط پروتکل های مختلفی را استفاده کرده اند. بعضی از سیم کارت برای ارتباط آنلاین استفاده می کنند. بعضی دستگاه را به سیستم وایرلس مجهز کرده و ارتباط قوی تری را برای خریداران رقم می زنند. در چشمی های دیجیتالی که قابلیت ارتباط صوتی دارند به مالکان این امکان را می دهند که به هنگام مشاهده فردی در مقابل درب و مشاهده تصویر و فیلم آنلاین آنها، بتوانند با برقراری تماس صوتی بدون نیاز به برقراری تماس تلفنی و با دیدن فیزیک و صدای مخاطب از علت حضور او مطلع شده و با مکالمه صوتی این ارتباط را بهبود ببخشند.
این محصولات به باتری های لیتیومی قابل شارژ مجهز شده اند که در صورت کاهش میزان باتری می توانند آن را با شارژر موبایل و یا پاوربانک مجدد شارژ نمایند. مشاهده میزان باتری یکی دیگر از امکانات این محصولات است. علاوه بر امکانات فوق، در این محصولات به علت داشتن مانیتور و مجهز بودن به ثبت ساعت و تاریخ، به هنگامی که فردی در مقابل دستگاه قرار بگیرد، اطلاعات و تصویر فرد با ذکر دقیق ساعت و تاریخ به مالکان نمایش داده خواهند شد. در برخی از این محصولات امکان ذخیره اطلاعات بر روی مموری کارت وجود داشته که می توانند مموری را از دستگاه خارج کرده و برای اهداف مورد نیاز از آن استفاده نمایند. چشمی دیجیتال در تکنولوژی های امروزی بر روی قفل های هوشمند نیز تعبیه شده اند. بر روی محصولات شرکتی به نام ALOCK چشمی دیجیتال با قابلیت های فراوانی تعبیه شده است. بدین گونه که وقتی کاربر مقابل قفل قرار می گیرد، دستگاه روشن شده و تصویر فردی که بیرون قرار گرفته را بر روی مانیتور داخل منزل نمایش داده و بر روی اپلیکیشن موبایل هم تصویر را منتقل کرده تا مالک، از حضور فرد در مقابل درب مطلع شده و برای بازگشایی درب اقدام نماید. این تکنولوژی یکی از بهترین امکاناتی هست که در دنیای امروزی برای خریداران قابلیت های زیادی را به ارمغان می اورد.
1. نیازی به خرید چشمی دیجیتال مجزا وجود ندارد .
2. علاوه بر تشخیص فرد مقابل درب، امکان بازگشایی درب بصورت آنلاین نیز فراهم خواهد بود .
3. کلیه تجهیزات بر روی یک سیستم بوده و از یک باتری لیتیومی استفاده خواهد شد و نیازی به شارژ دستگاه های مختلف نمی باشد.
قفل تشخیص چهره و دستگیره چشمی دار
تکنولوژی قفل تشخیص چهره و دستگیره چشمی دار (Face recognition) سیستمی مبتنی بر هوش مصنوعی و تکنولوژی های یادگیری عمیق (Deep Learning) طراحی و تولید می شوند که در این سیستم چهره افراد را بر اساس یک فریم دیجیتال آنالیز شده شناسایی می کند. امروزه تکنولوژی قفل تشخیص چهره و دستگیره چشمی دار (Face recognition) بر روی سیستم های بینایی ماشینی (Computer Vision) سوار شده و به عنوان یک تکنولوژی بسیار مهم برای محققین کاربرد دارد. تکنولوژی قفل تشخیص چهره (Face recognition) روشی است که در آن برای شناسایی چهره افراد از یک عکس، فریم فیلم، و یا در لحظه (Real- time) استفاده می شود. یکی از دلایل محبوبیت این سیستم دقت خوب و تکنولوژی های بدون تماس و غیر تهاجمی آن بوده که کم کم جای سیستم های تشخیص اثر انگشت را خواهد گرفت. این تکنولوژی از سال 1960 در پلیس فدرال آمریکا استفاده شد تا برای شناسایی مجرمان در محیط های شلوغ قدرت نفوذ بالاتری داشته باشد. حتی در کشور چین در یک مراسم با جمعیت 500000 نفری سیستم های تشخیص چهره توانستند مجرمی را از بین آن همه جمعیت تشخیص داده و دستگیر نمایند.
در این سیستم دستگاه دارای 4 ماژول بوده:
ماژول اسکن کننده، ماژول تبدیل کننده اطلاعات به فرمول های ریاضی، پایگاه داده و ماژول تطبیق اطلاعات با پایگاه داده. در نهایت وظیفه تمامی این ماژول ها به دو مرحله تقسیم می شوند:
مرحله اول تشخیص یا recognition بوده که تصویر فرد را مورد بررسی قرار می دهد تا تصویر بصورت یک عکس در مقابل دستگاه قرار نگرفته باشد و حتما صورت یک انسان باشد.
مرحله دوم وظیفه آنالیز، تطبیق و تایید با پایگاه داده (Analysis - Authentication–Verification) را بر عهده داشته تا حتما آنالیز تصویر فرد با پایگاه داده مطابقت داشته باشد.
در سیستم های تشخیص چهره دستگاه ها تصاویر افراد را به داده های هندسی تبدیل می کنند تا در زمان آنالیز و تشخیص سرعت عمل بهتر و دقیق تری داشته باشند. در اصل در این تکنولوژی دستگاه ها هندسه صورت افراد را تشخیص می دهند.
در این سیستم فاصله ابروها تا بینی، پیشانی تا چانه، عمق حفرات چشم، فاصله بینی تا لب ها، سایز لب ها، برجستگی های گونه، سایز چشم ها و ... مورد بررسی قرار می گیرد. در این سیستم دستگاه Face Landmarks های صورت را شناسایی کرده و با پایگاه داده خود تطبیق می دهد. برخی از دستگاه های پیشرفته قادر بوده افراد را حتی در حالت های خنده و گریه، با عینک و یا بدون عینک، با ریش و بدون ریش نیز تشخیص دهند. در تصویر فوق نمونه ای از این لندمارک های صورت را مشاهده می نمائید. در پایگاه داده اطلاعات هندسه چهره افراد بصورت اعداد ریاضی یا همان Faceprint مورد آنالیز قرار می گیرد. مانند دستگاه های اثر انگشتی که اطلاعات مربوط به نقش و نگارهای اثر انگشت هر فرد را به داده های ریاضی تبدیل می کنند در این سیستم نیز بر اساس داده های لندمارک های صورت و Faceprint آنالیز صورت می گیرد.
در زیر تصویری از این مورد را مشاهده می کنید:
تکنولوژی دستگیره چشمی دار و تشخیص چهره در سال های اخیر بسیار پرکاربرد شده است و بسیاری از سیستم های امنیتی و رفاهی و سیستم های خرید و فروش دیجیتال بر اساس تشخیص چهره برنامه ریزی می شوند. شرکت های فناورانه مانند اپل، گوگل و ... از این ویژگی استفاده های بسیاری کرده اند. در زمینه دسترسی به پایگاه های داده، بازکردن صفحه گوشی، دوربین های دیجیتال مراکز امنیتی، فرودگاه ها، سیستم های فروش و پرداخت آنلاین نرم افزار های جهانی و ... از این سیستم بسیار استفاده کرده اند. در این تکنولوژی دوربین های قرارداده شده تصاویر افراد را به صورت 2، 2.5 و 3 بعدی شناسایی کرده و با پایگاه داده خود تطبیق می دهند. در این پایگاه داده تصاویر افراد بر اساس الگوریتم هایی بررسی و تطبیق داده می شوند. پلیس بین الملل (اینترپل) نیز از این سیستم برای شناسایی مجرمین با اعلان قرمز در
سراسر جهان استفاده می نماید.
یکی از وسایل پرکاربرد امروزی دستگیره های چشمی دار تشخیص چهره می باشند. در این دستگیره ها افراد برای باز کردن درب از چهره خود استفاده می کنند. در برخی از برندهای معتبر سنسورهای تشخیص حرکتی Motion Detect قرار داشته که افراد به محض قرارگرفتن در مقابل قفل بدون نیاز به هیچگونه لمسی، سنسور تشخیص چهره روشن شده و چهره فرد مقابل دستگیره را مورد بررسی قرار میدهند. در این سیستم ها سنسورهای مادون قرمز نیز تعبیه شده تا در تاریکی های مطلق نیز دستگاه قادر به تشخیص و اسکن صورت کاربران باشد. در این تکنولوژی سیستم های 2.5 بعدی و 3 بعدی به کار می روند. یکی از برندهای مطرح در بازار ایران که دستگیره هایی با این تکنولوژی را به بازار عرضه می کند برند ALOCK می باشد. در دستگیره های چشمی دار این شرکت کلیه الگوریتم های پیشرفته و سنسور های حرکتی و مادون قرمز بکار رفته تا کاربران حداکثر رفاه و امنیت را تجربه کنند. علاوه بر تکنولوژی تشخیص چهره، تکنولوژی تشخیص دست نیز در محصولات این شرکت تعبیه شده تا افراد با آنالیز کف دست خود بدون هیچگونه لمس کردنی بتوانند درب را باز کنند.